a/k/a The Incredible Torture Show
Σκηνοθεσία: Joel M. Reed
Πρωταγωνιστούν: Seamus O'Brien, Luis De Jesus, Viju Krem
Συντάκτης: Thodoris KL
Με μια βασική ιδέα φόρο τιμής στο θρυλικό Γαλλικό θέατρο The Grand Guignol, η συγκεκριμένη ταινία περιέχει αιματηρές σκηνές που σπάνια βλέπουμε στην οθόνη - αηδιαστικές, κανιβαλιστικές σκηνές !
Ένας θεότρελος ιμπρεσάριος μαζί με τον βοηθό του, τον νάνο Ralphus διατηρoύν ένα θέατρο εκτός Μπρόντγουει, ένα θεατράκι του τρόμου στο κέντρο της Νέας Υόρκης, στο οποίο κάθε βράδυ αναπαρίστανται σκηνές βασανιστηρίων και δολοφονιών έφηβων κοριτσιών, προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού της αστικής τάξης. Η επιτυχία τους οφείλεται κάτα κύριο λόγο στην αληθοφάνεια των αναπαραστάσεων. Παράλληλα, κύμα απαγωγών από συμμορίες οργανωμένου εγκλήματος ανησυχεί τις αρχές του Μανχάταν και στην προσπάθειά τους να εξιχνιάσουν το μυστήριο, θα βρεθούν αντιμέτωποι με μια φρικιαστική πραγματικότητα: όσα συμβαίνουν στην σκηνή του θεάτρου δεν είναι σκηνοθετημένα, αλλά 100% αληθινά. Επιπλέον, τα γυμνά κορίτσια που βασανίζονται, διαμελίζονται και ακόμη και σκοτώνονται κατά τη διάρκεια των παραστάσεων δεν είναι ηθοποιοί, αλλά θύματα απαγωγής που έχουν μετατραπεί σε σκλάβες. Ο ιμπρεσάριος και ο βοηθός του εμπλέκονται σε εμπόριο λευκής σαρκός και κρατάνε τα κορίτσια αιχμάλωτα, ημίγυμνά μέσα σε κλουβιά στο υπόγειο του θεάτρου. Η απομόνωση, τα σαδιστικά βασανιστήρια σε καθημερινή βάση και η πλύση εγκεφάλου τα έχουν μετατρέψει σε μία μάζα άγριων, πρωτόγονων φρικιών που διψάει για εκδίκηση και αίμα, κι αυτή η ώρα δεν θα αργήσει να 'ρθει.
Αρρωστημένο στόρυ, ξέρω...το αποτέλεσμα βέβαια ίσως και να μην ήταν το αναμενόμενο και θα δούμε στην πορεία το γιατί.
Kαταρχάς, για όσους γνωρίζουν τον Necro να πω πως σύμφωνα με δηλώσεις του, πρόκειται για την αγαπημένη του ταινία. Στο clip του White Slavery μάλιστα, αποτίει φόρο τιμής σε αυτήν. Οπότε μέσες άκρες καταλαβαίνεται περί τίνος πρόκειται...
Τα «Φρικιά» λοιπόν είναι η απόλυτη no budget καφρίλα των 70's και μία από τις πιο απωθητικές ταινίες τρόμου στην ιστορία του κινηματογράφου, ένα όργιο σαδoμαζοχισμού, μισογυνισμού και κακογουστιάς. Camp χιούμορ, ανύπαρκτη πλοκή, αστείες ερμηνείες, φθηνιάρικα εφέ, άφθονο αίμα και γυμνό και το κερασάκι στην τούρτα, ένας σατανικός νάνος που θα σας στοιχειώσει και θα σας κάνει να ξεχάσετε την καλή εικόνα που είχατε σχηματίσει για αυτούς από τα παραμυθάκια των αδερφών Γκριμ. Οι μέθοδοι βασανισμών περιλαμβάνουν πλύση εγκεφάλου, κρανία που συνθλίβονται από μέγγενη, κομμένα άκρα, ηλεκτροσόκ, εξαγωγή δοντιών, αποκεφαλισμό με γκιλοτίνα, μαστιγώματα, τεμαχισμούς, ακρωτηριασμούς με αλυσοπρίονα, μια σταύρωση και μία σοκαριστική σκηνή στο φινάλε όπου το κρανίο του πρωταγωνιστή ανοίγεται στα δύο με ένα ηλεκτρικό τρυπάνι και ο δράστης ρουφάει τα μυαλά του με ένα καλαμάκι...
Ωμή ανθρώπινη σάρκα καταβροχθίζεται πρόθυμα από αιμοδιψή τέρατα επιδιδόμενα σ' ένα όργιο φρίκης και διαστροφής που -παρ' όλα αυτά- ενθουσίασε και ενθουσιάζει τους απανταχού λάτρεις του είδους!
Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο, αφού αυτή είναι όλη η ταινία, τίποτα περισσότερο ή λιγότερο. Τώρα αν αυτό είναι καλό ή κακό, ας το κρίνει ο καθένας ξεχωριστά.
Προβλήθηκε στους κινηματογράφους το 1976, με τον τίτλο «The Incredible Torture Show». Aργότερα, η εταιρία διανομής Troma Entertainment άλλαξε τον τίτλο σε «Bloodsucking Freaks». Στην εποχή της προκάλεσε αίσθηση, πέρασε στην σφαίρα του cult και η δημόσια προβολή της σταμάτησε επειδή επέσυρε την οργή της Women Against Pornography. Η επιρροή της σε ταινίες του είδους τεράστια. Κάποιοι την είδαν σαν ένα ρεαλιστικό θρίλερ που περιέγραφε καταστάσεις που συμβαίνουν στα κυκλωματα της μαφίας (κάτι που ισχύει, εν μέρει) και κάποιοι άλλοι σαν μια συραφή βίαιων και σιχαμερών σκηνών χωρίς καμία συνοχή μεταξύ τους (επίσης ισχύει). Λίγο καιρό μετά το τέλος των γυρισμάτων, δύο εκ των πρωταγωνιστών, ο Seamus O'Brien και η Viju Krem δολοφονήθηκαν βίαια από αγνώστους, γεγονός που συνέβαλε στην ήδη κακή φήμη της ταινίας.
Παρόλα αυτά σήμερα βλέπεται πιο ψύχραιμα, σαν μια ένοχη grindhouse απόλαυση, που προκαλεί περισσότερο γέλιο, παρά φρίκη ή τρόμο. Aυστηρά και μόνο για φανς του trash και για όσους μπορούν να εκτιμήσουν την αξία του διεστραμένου χιούμορ. Γιατί σίγουρα η θέαση της απαιτεί χιούμορ, αλλά καλού κακού έχετε πρόχειρη και μια σακούλα για τον εμετό κάπου εκεί γύρω...
Βαθμολογία: 5/10
Πρωταγωνιστούν: Seamus O'Brien, Luis De Jesus, Viju Krem
Συντάκτης: Thodoris KL
Με μια βασική ιδέα φόρο τιμής στο θρυλικό Γαλλικό θέατρο The Grand Guignol, η συγκεκριμένη ταινία περιέχει αιματηρές σκηνές που σπάνια βλέπουμε στην οθόνη - αηδιαστικές, κανιβαλιστικές σκηνές !
Ένας θεότρελος ιμπρεσάριος μαζί με τον βοηθό του, τον νάνο Ralphus διατηρoύν ένα θέατρο εκτός Μπρόντγουει, ένα θεατράκι του τρόμου στο κέντρο της Νέας Υόρκης, στο οποίο κάθε βράδυ αναπαρίστανται σκηνές βασανιστηρίων και δολοφονιών έφηβων κοριτσιών, προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού της αστικής τάξης. Η επιτυχία τους οφείλεται κάτα κύριο λόγο στην αληθοφάνεια των αναπαραστάσεων. Παράλληλα, κύμα απαγωγών από συμμορίες οργανωμένου εγκλήματος ανησυχεί τις αρχές του Μανχάταν και στην προσπάθειά τους να εξιχνιάσουν το μυστήριο, θα βρεθούν αντιμέτωποι με μια φρικιαστική πραγματικότητα: όσα συμβαίνουν στην σκηνή του θεάτρου δεν είναι σκηνοθετημένα, αλλά 100% αληθινά. Επιπλέον, τα γυμνά κορίτσια που βασανίζονται, διαμελίζονται και ακόμη και σκοτώνονται κατά τη διάρκεια των παραστάσεων δεν είναι ηθοποιοί, αλλά θύματα απαγωγής που έχουν μετατραπεί σε σκλάβες. Ο ιμπρεσάριος και ο βοηθός του εμπλέκονται σε εμπόριο λευκής σαρκός και κρατάνε τα κορίτσια αιχμάλωτα, ημίγυμνά μέσα σε κλουβιά στο υπόγειο του θεάτρου. Η απομόνωση, τα σαδιστικά βασανιστήρια σε καθημερινή βάση και η πλύση εγκεφάλου τα έχουν μετατρέψει σε μία μάζα άγριων, πρωτόγονων φρικιών που διψάει για εκδίκηση και αίμα, κι αυτή η ώρα δεν θα αργήσει να 'ρθει.
Αρρωστημένο στόρυ, ξέρω...το αποτέλεσμα βέβαια ίσως και να μην ήταν το αναμενόμενο και θα δούμε στην πορεία το γιατί.
Kαταρχάς, για όσους γνωρίζουν τον Necro να πω πως σύμφωνα με δηλώσεις του, πρόκειται για την αγαπημένη του ταινία. Στο clip του White Slavery μάλιστα, αποτίει φόρο τιμής σε αυτήν. Οπότε μέσες άκρες καταλαβαίνεται περί τίνος πρόκειται...
Τα «Φρικιά» λοιπόν είναι η απόλυτη no budget καφρίλα των 70's και μία από τις πιο απωθητικές ταινίες τρόμου στην ιστορία του κινηματογράφου, ένα όργιο σαδoμαζοχισμού, μισογυνισμού και κακογουστιάς. Camp χιούμορ, ανύπαρκτη πλοκή, αστείες ερμηνείες, φθηνιάρικα εφέ, άφθονο αίμα και γυμνό και το κερασάκι στην τούρτα, ένας σατανικός νάνος που θα σας στοιχειώσει και θα σας κάνει να ξεχάσετε την καλή εικόνα που είχατε σχηματίσει για αυτούς από τα παραμυθάκια των αδερφών Γκριμ. Οι μέθοδοι βασανισμών περιλαμβάνουν πλύση εγκεφάλου, κρανία που συνθλίβονται από μέγγενη, κομμένα άκρα, ηλεκτροσόκ, εξαγωγή δοντιών, αποκεφαλισμό με γκιλοτίνα, μαστιγώματα, τεμαχισμούς, ακρωτηριασμούς με αλυσοπρίονα, μια σταύρωση και μία σοκαριστική σκηνή στο φινάλε όπου το κρανίο του πρωταγωνιστή ανοίγεται στα δύο με ένα ηλεκτρικό τρυπάνι και ο δράστης ρουφάει τα μυαλά του με ένα καλαμάκι...
Ωμή ανθρώπινη σάρκα καταβροχθίζεται πρόθυμα από αιμοδιψή τέρατα επιδιδόμενα σ' ένα όργιο φρίκης και διαστροφής που -παρ' όλα αυτά- ενθουσίασε και ενθουσιάζει τους απανταχού λάτρεις του είδους!
Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο, αφού αυτή είναι όλη η ταινία, τίποτα περισσότερο ή λιγότερο. Τώρα αν αυτό είναι καλό ή κακό, ας το κρίνει ο καθένας ξεχωριστά.
Προβλήθηκε στους κινηματογράφους το 1976, με τον τίτλο «The Incredible Torture Show». Aργότερα, η εταιρία διανομής Troma Entertainment άλλαξε τον τίτλο σε «Bloodsucking Freaks». Στην εποχή της προκάλεσε αίσθηση, πέρασε στην σφαίρα του cult και η δημόσια προβολή της σταμάτησε επειδή επέσυρε την οργή της Women Against Pornography. Η επιρροή της σε ταινίες του είδους τεράστια. Κάποιοι την είδαν σαν ένα ρεαλιστικό θρίλερ που περιέγραφε καταστάσεις που συμβαίνουν στα κυκλωματα της μαφίας (κάτι που ισχύει, εν μέρει) και κάποιοι άλλοι σαν μια συραφή βίαιων και σιχαμερών σκηνών χωρίς καμία συνοχή μεταξύ τους (επίσης ισχύει). Λίγο καιρό μετά το τέλος των γυρισμάτων, δύο εκ των πρωταγωνιστών, ο Seamus O'Brien και η Viju Krem δολοφονήθηκαν βίαια από αγνώστους, γεγονός που συνέβαλε στην ήδη κακή φήμη της ταινίας.
Παρόλα αυτά σήμερα βλέπεται πιο ψύχραιμα, σαν μια ένοχη grindhouse απόλαυση, που προκαλεί περισσότερο γέλιο, παρά φρίκη ή τρόμο. Aυστηρά και μόνο για φανς του trash και για όσους μπορούν να εκτιμήσουν την αξία του διεστραμένου χιούμορ. Γιατί σίγουρα η θέαση της απαιτεί χιούμορ, αλλά καλού κακού έχετε πρόχειρη και μια σακούλα για τον εμετό κάπου εκεί γύρω...
Βαθμολογία: 5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου